ÖNDERİMİZ PEYGAMBERİMİZ

“Nerede ve nasıl olursan ol¸ Allah’tan kork. Kötülük işlersen¸ hemen arkasından iyilik yap ki¸ o kötülüğü silip süpürsün. İnsanlarla güzel geçin!.” (Riyazü’s-Salihin)

Herkes gibi Peygamberimiz de şaka yapar¸ lâtifeli konuşur¸ ama hiçbir zaman yalan söylemezdi. Çünkü şaka yollu da olsa¸ yalan yalandır. Peygamberimizin yaptığı şakalar lüzumsuz ve yersiz değildi. Daha çok gönül alıcı ve sevindirici şakalar yapardı.

Rasulullah (s.a.v) Veda Haccı’ndan döndü. Aradan birkaç ay geçince şiddetli bir hastalık ateşi hissetti. Hastalık artınca Rasulullah (s.a.v) dğer hanımlarının izniyle Hz. Aişe (r.a.)’nin evine geçti. Abdullah ibn-i Mesud (r.a.) Peygamberimiz (s.a.v)’de olan ağrıyı şöyle dile getiriyor:

Abdülmuttalib’in oğulları arasında en güzeli ve en saygını Abdullah’tı. Çünkü yüzünde pırıl pırıl parlayan bir nur vardı. Abdülmuttalib oğlu Abdullah’ıVehb’in kızı Amine ile evlendirmişti. Amine kureyş kabilelerinin en şereflisine mensubdu.

Yeni doğan çocukların daha sıhhatli ve zeka bakımından daha temiz yetişmelerini temin etmek için Araplar çocuklarını süt annelere verirlerdi. Bu Araplarda yaygın bir adetti. Çünkü Mekke’nin sıcak havası çocukların yetişmesi için pekte uygun değildi.

Şam yolculuğu sırasında Muhammed (S.A.V) on iki yaşındaydı. Kervan Busra denen bir yerde konakladı. Kafileye sokulan ve yıllardır bir işaret bekleyen Rahib Buheyra Muhammed (S.A.V)’i gördü. O’nda Hıristiyanlık kitaplarında okuduğu son peygamberin alametlerini gördü.

Muhammed (s.a.v) putperest Mekke ehlinin arasında sıkılmış¸ onlarda mevcut olan sapıklıktan bir nebze olsun sıyrılmak ve rahatça düşünebilmek için Hira mağarasında vaktini geçirmeye başlamıştı. Allah’ın kendisine vahyetme vakti yaklaştıkça onunda yalnızlığa olan arzusu şiddetleniyordu.

Yapılan işkenceler Müslümanları caydırmaya sebep olmuyor¸ bilakis İslam’a daha sıkı tutunmalarına sebep oluyordu. Ama bunca eziyet karşısında peygamber (s.a.v) düşünmüyor değil Müslümanları bir nebze olsun rahatlatmanın formülünü arıyordu. Birkaç zaman sonra peygamber (s.a.v) Müslümanlara Habeşistan’a gitmelerini söyledi.

Rasulullah (s.a.v) müslümanların üzerindeki yükü hafifletmek ve kendilerine de destek bulmak amacıyla Taif’e gidip oradaki insanları İslam’a davet edecekti. Böylece İslam gönüllerdeki sınırını genişletecekti. Taif’e gitmek için hizmetkarı Zeyd bin Harise ile yola koyuldu. Taiflilere tebliğde bulundu. Fakat...

Belkide Taif’de taşlanan Peygamber (s.a.v)’e Cenab-ı Hak tarafından verilen bir mükafattı mirac. Geceleyin Peygamber (s.a.v) Mekke’den Kudus’e gitmiş ve oradan da yedi kat semaya yükselmişti. Peygamberlerle birlikte namaz kılmıştı.